Onvergetelijk vrijwilligerswerk in het buitenland
Kun je een grappige anekdote vertellen?
Samen met een Franse vrijwilliger zijn we op zoek gegaan naar de waterval in de buurt van het dorpje, omdat hij die eenmaal had gezien een half jaar eerder. We deden dat vlak voor zonsondergang maar wisten niet dat we heel wat 'jungle' door moesten om bij de waterval te geraken. Uiteindelijk zijn we teruggekeerd omdat we het pad niet meer goed konden zien.
Ik was wel een beetje kwaad dat we een risico hadden genomen om dit 's avonds te doen wanneer het snel donker wordt. De terugweg was namelijk niet evident. Toen ik aan een Mexicaanse vrijwilliger van Vides vroeg wat ‘kwaad’ was in het Spaans (angry in het Engels) verstond hij 'hungry' en was ik de hele terugweg, op een kwade manier, bezig dat ik zogezegd honger had terwijl ik eigenlijk gefrustreerd was! Nadien heb ik hier met hen serieus om kunnen lachen en hebben we enkele dagen nadien toch nog – tot tweemaal toe – een bezoekje kunnen brengen aan de waterval!
Waar vond je het mooiste plekje?
Moeilijke vraag! Er was niet een plaats die erbovenuit stak voor mij. Maar de panoramaviews steken er toch bovenuit. Een overzicht van het dorpje hebben vanop een hoger gelegen punt, uitzicht op een vulkaan, enzovoort. Dan merk je de rijkdom en schoonheid van het land en de natuur. Werkelijk adembenemend!
Vides
Brusselstraat 289 - 1702 Groot-Bijgaarden
0473 40 55 28
info@vides.be
BE36 7360 4182 8181 - KREDBEBB
Mexico 2014 - Joachim Brusten
Hoe was Don Bosco aanwezig bij jouw project?
Je merkte aan alles dat Don Bosco een grote rol speelde in deze ervaring. Zo had je het goede contact met de plaatselijke zusters, die onze wil en ons werk bewonderden (en dat was wederzijds!), maar ook het enthousiasme waarmee de kinderen toestroomden aan de school om telkens weer spelletjes te spelen. Wij deden als animator dan ons uiterste best om die kinderen – in het Spaans – een leuke tijd te bezorgen. Zo kreeg je al snel het gevoel dat je op de juiste plaats was terechtgekomen en dat je echt iets kon bijdragen voor deze kinderen.
Voorts had je bij het eten telkens een kort bidmomentje en 's avonds een avondwoordje dat we een voor een moesten voorbereiden, om met een rustige maar bevredigende gedachte te kunnen gaan slapen. Dat probeerde Don Bosco de kinderen ook bij te brengen.